Toetsmethode zilver
De zilvertoets bestaat uit twee onderdelen: met behulp van zilver toetswater kijken of het voorwerp zilver is en door kleurvergelijking, met toetsnaalden bepalen of het om 1e, 2e of 3e gehalte gaat.
Eerst moet het voorwerp goed aangevijld worden om een evt. opperlaag te verwijderen. Er wordt een toetsstreek van precies dat aangevijlde plekje op de toetssteen gezet. Als er nu zilver toetswater op de streek wordt aangebracht, ontstaat er een dieprode reactie als het voorwerp zilver bevat. Als het voorwerp onedel is, verdwijnt de toetsstreek volledig.
Om te bepalen of het 1e 2e of 3e gehalte is wordt gebruik gemaakt van toetsnaalden en kleurvergelijking. De toetsstreek van het (aangevijlde) voorwerp wordt ingesloten door toetsstreken van de zilvernaald van het vermoedelijke gehalte. Door goed de kleuren te vergelijken kan nu het gehalte bepaald worden. Hoe geler de toetsstreek, hoe lager het gehalte. Dit wordt veroorzaakt door de bijzet van koper aan het zilver. Vaak is er meer dan één toetsstreek nodig om het juiste gehalte te bepalen.
Voor bovenstaande toets heb je toetsnaalden van 800 (3e gehalte), 830 (2e gehalte) en 925 (1e gehalte) nodig.
